Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα
Ηρωίδα της Ελληνικής Επανάστασης, θυγατέρα του Υδραίου Σταυριανού Πινότση, σύζυγος του Σπετσιώτη πλοιάρχου Γιάννουζα, μετά τον θάνατο του οποίου ξαναπαντρεύτηκε τον Δημήτριο Μπούμπουλη, άρχοντα των Σπετσών.
Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, μία από τις θρυλικές μορφές της Ελληνικής Επανάστασης, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη μέσα στη φυλακή. Μετά την κατάπνιξη της επανάστασης του 1769 και την αποχώρηση από την Πελοπόννησο του Ρώσου πρίγκιπα Ορλώφ, οι Τούρκοι συνέλαβαν τον πατέρα της και τον έκλεισαν στην φυλακή της Πύλης στην Κωνσταντινούπολη. Η γυναίκα του Σκεύω πληροφορήθηκε ότι ήταν ετοιμοθάνατος και αν και ήταν έγκυος ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη για να τον δει. Ύστερα από πολλούς κόπους και δυσκολίες, πήρε την άδεια να τον επισκεφθεί στην φυλακή και ενώ τον συντρόφευε την έπιασαν οι πόνοι και γέννησε στην φυλακή το κοριτσάκι που θα γινόταν αργότερα η δοξασμένη Μπουμπουλίνα. Το κορίτσι βαπτίστηκε στην Κωνσταντινούπολη. Νόνος της έγινε ο άρχοντας της Μάνης Μούρτζινος , ο οποίος το ονόμασε Λασκαρίνα.
Μετά τον θάνατο του πατέρα της, η μητέρα της την έφερε στην Ύδρα και το 1788 την πάντρεψε με τον Σπετσιώτη καραβοκύρη Δημήτρη Γιάννουζα. Όμως το 1797 ο Γιάννουζας σκοτώνεται σε μια σύγκρουση με Αλγερινούς πειρατές και η Λασκαρίνα έμεινε χήρα. Μετά από τέσσερα χρόνια το 1801, παντρεύεται για δεύτερη φορά έναν άλλο πλούσιο Σπετσιώτη καραβοκύρη τον Δημήτρη Μπούμπουλη και το όνομά της αλλάζει σε Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα. Όμως και ο δεύτερος σύζυγός της σκοτώνεται σε σύγκρουση με πειρατές το 1811 και μένει πάλι χήρα και κάτοχος μεγάλης περιουσίας.
Επειδή οι Τούρκοι ήθελαν να κατασχέσουν την περιουσία του Μπούμπουλη, με το πρόσχημα ότι είχε βοηθήσει τους Ρώσους, η Μπουμπουλίνα αναγκάστηκε να ταξιδέψει στην Κωνσταντινούπολη δύο φορές. Την πρώτη φορά ζήτησε την προστασία του Ρώσου πρεσβευτή Στρογκανόφ στην Κωνσταντινούπολη και στη συνέχεια σε δεύτερο ταξίδι
έφθασε να συναντήσει ακόμα και την Βαλιντέ Σουλτάνα (μητέρα του Σουλτάνου) και κατόρθωσε να διασώσει την περιουσία της. Λέγεται ότι όσο ήταν στην Κωνσταντινούπολη μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία, παρά την αρχή που ίσχυε, για τον αποκλεισμό των γυναικών στη μύηση.
Γεμάτη φλογερό πατριωτικό ενθουσιασμό γυρίζει στις Σπέτσες και αρχίζει να προετοιμάζεται για την επανάσταση και διαθέτει από την προσωπική της περιουσία χρήματα για την ναυπήγηση του περίφημου πλοίου «Αγαμέμνων». Το 1820 το πλοίο ήταν έτοιμο και μόλις ξέσπασε η επανάσταση η Μπουμπουλίνα, καπετάνισσα στο Αγαμέμνων πια με άλλα δύο μικρότερα καράβια δικά της και αυτά, που τα κυβερνούσαν οι δύο γιοί της, μπήκε στον Αργολικό κόλπο και άρχισε τον αποκλεισμό του Ναυπλίου, αποβιβάστηκε στους Μύλους και ανεφοδίασε, με δικά της έξοδα τους Έλληνες, που ήταν πολιορκημένοι στο Άργος. Σε αυτή τη μάχη σκοτώθηκε ο μεγάλος γιός της Γιάννης Γιάννουζας. Πήρε μέρος στον αποκλεισμό της Μονεμβασιάς.
Ο φλογερός πατριωτισμός της ήταν τόσο μεγάλος ώστε η καπετάνισσα ξόδευε αλογάριαστα την περιουσία της για την επανάσταση. Όχι μόνο συντηρούσε τον Αγαμέμνονα και άλλα τρία πλοία, όλα δικά της, αλλά δημιούργησε και σώμα ενόπλων στη στεριά με το οποίο πήρε μέρος στην άλωση της Τριπολιτσάς. Η καπετάνισσα μπήκε στην απελευθερωμένη πόλη καβάλα σε ένα κάτασπρο άλογο και έσωσε από τις εκδικητικές διαθέσεις των Ελλήνων γυναικόπαιδα από τα χαρέμια του Χουρσίτ Πασά. Κατόπιν μαζί με τον Κολοκοτρώνη διέσχισε την Πελοπόννησο πολεμώντας και ενθαρρύνοντας τους Ελληνες.
Μετά την πτώση της Τρίπολης, εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο. Όμως το 1825 γυρίζει στις Σπέτσες εγκαταλείποντας το Ναύπλιο ύστερα από απαίτηση του Κουντουριώτη, επειδή υποστήριξε τους στρατιωτικούς και τον Κολοκοτρώνη, με τον οποίο είχε συμπεθεριάσει μιας και η κόρη της Ελένη είχε παντρευτεί το γιό του Πάνο. Έφυγε από το Ναύπλιο πολύ απογοητευμένη με όλη αυτή την διχόνοια που επικρατούσε ανάμεσα στους Έλληνες καπεταναίους και πολιτικούς, έχοντας χάσει στον αγώνα παιδιά και γαμπρό. Σε πρόσκληση των καπεταναίων να συνεχίσει απάντησε «Έδωσα στην πατρίδα την καρδιά μου, τα πλούτη μου, τα παιδιά μου, τ’ αδέλφια μου, τα καράβια μου, δεν έχω τίποτα άλλο να δώσω» και παραμένει στις Σπέτσες.
Δεν πρόλαβε να χαρεί την λευτεριά της πατρίδας, καθώς σκοτώνεται από σφαίρα, κατά την διάρκεια μιας οικογενειακής διαμάχης (για μια γυναίκα όπως λέγεται) μεταξύ του γιού της Γεωργίου Γιάννουζα και του ετεροθαλούς αδελφού της Λαζάρ Ορλόφ. Ένα τόσο άδοξο τέλος για μια τόσο ένδοξη γυναίκα.
