Ο λόφος, αριστερά στην είσοδο της Παλλήνης, αποτελούσε μέρος του τσιφλικιού του Καλιφρονά. Με την απαλλοτρίωση του τσιφλικιού κατά τα έτη 1917 – 1922 με το νόμο 1072, η κάθε οικογένεια, από τους σαράντα οκτώ κληρούχους κολίγες, έλαβε δύο με τρία στρέμματα που άλλοι τα έκαναν καλλιεργήσιμη γη, άλλοι βοσκοτόπια και άλλοι (αν είχε πεύκα) έκαναν ρητινοσυλλογή.
Κατά τα έτη 1936 – 1937 το κράτος έκανε αναγκαστική απαλλοτρίωση του λόφου, με μια συμβολική αποζημίωση, πολύ μικρότερη της πραγματικής αξίας.
Η απαλλοτρίωση έγινε για λογαριασμό της Αγγλικής εταιρείας Cable and Wireless για δημιουργία έργου κοινής ωφέλειας , δηλαδή για επικοινωνίες κυρίως με τους ασυρμάτους των πλοίων. Κάτι αντίστοιχο έγινε και στη Λούτσα (Αρτέμιδα). Στη Λούτσα ήταν ο πομπός και στην Παλλήνη ο δέκτης.
Εκτός των εγκαταστάσεων του ασυρμάτου η Cable and Wireless έχτισε δύο κτίρια με κατοικίες, ένα διόροφο για τους Εγγλέζους διευθυντές και ένα τριόροφο με έξι διαμερίσματα για τους υπαλλήλους της εταιρείας.
Η Αγγλική εταιρεία συνεκμεταλλευόταν τις εγκαταστάσεις για πολλά χρόνια μαζί με τα Ελληνικά ΤΤΤ , που ήταν ο πρόδρομος του σημερινού ΟΤΕ.
Οι δύο ασύρματοι (πομπός και δέκτης) επικοινωνούσαν με τηλεφωνική σύνδεση και γι’ αυτό δημιουργήθηκε μια σειρά ξύλινων στύλων με πολλά καλώδια όπου υπήρχε μεγάλη επιτήρηση και συντήρηση. Επίσης υπήρχαν τρεις πανύψηλες σιδερένιες κεραίες με κόκκινα φώτα στις άκρες τους για να γίνονται αντιληπτές από τ’ αεροπλάνα όταν πετούσαν σε χαμηλό ύψος.
Κατά την Γερμανική κατοχή ο σταθμός περιήλθε στα χέρια των Γερμανών. Οι αξιωματικοί κατοικούσαν στο διόροφο κτίσμα , οι δε κατώτεροι στρατιωτικοί σε άλλους χώρους του Ασυρμάτου. Οι έξι Έλληνες υπάλληλοι και το υπόλοιπο προσωπικό παρέμειναν στις θέσεις τους καθώς κρίθηκαν απαραίτητοι ως απολύτως εξειδικευμένοι.
Διοικητής των Γερμανών ήταν ο υπολοχαγός Smith, ένας κατά γενική ομολογία εξαιρετικός άνθρωπος και ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΑΣ, εν αντιθέσει με τον σκληρό λοχία Richter, ο οποίος ανήκε στα SS.
Επειδή στα γύρω βουνά υπήρχαν αντάρτες του ΕΛΑΣ, οι Γερμανοί συρματόπλεξαν και ναρκοθέτησαν όλη την περιοχή του Ασυρμάτου.
Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Γερμανούς επανήλθαν οι Εγγλέζοι στον Ασύρματο. Λόγω του εμφυλίου οι εγκαταστάσεις του Ασυρμάτου φυλάσσονταν από περίπου 120 βαριά οπλισμένους Εγγλέζους.
Το Δεκέμβριο του 1944 οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ αποφάσισαν να ανατινάξουν τον Ασύρματο. Η μόνη πρόσβαση να φτάσουν στις εγκαταστάσεις ήταν η σημερινή οδός Έντισον, μιας και όλη η υπόλοιπη περιοχή ήταν ναρκοθετημένη από τους Γερμανούς. Έτσι με ένα θωρακισμένο όχημα γεμάτο δυναμίτιδα ανηφόρησαν προς τις εγκαταστάσεις ενώ πυκνά πυρά έπεφταν από τους γύρω λόφους. Τα σημάδια από τις σφαίρες υπήρχαν για πολλά χρόνια πάνω στις πολυκατοικίες.
Οι Εγγλέζοι όμως δεν αιφνιδιάστηκαν γιατί είχαν ειδοποιηθεί για την επίθεση. Με αντιαρματικό όπλο χτύπησαν το θωρακισμένο με αποτέλεσμα να ανατιναχθεί με όλα τα εκρηκτικά και να διαλυθεί, σκοτώνοντας όλους τους άνδρες που ήταν μέσα. Την άλλη μέρα οι Παλληνιώτες αντίκρυσαν εκτός από τα συντρίμια και τα διαμελισμένα σώματα των ΈΛΑΣιτών. Κατόπιν τούτου οι ΕΛΑΣίτες αποσύρθηκαν προς την Πάρνηθα, ενώ οι Εγγλέζοι από τον φόβο της επανάληψης της επίθεσης έφυγαν για την Αθήνα υπό την προστασία αρμάτων μάχης από την αγγλική στρατιωτική διοίκηση.
Ένα άλλο αιματηρό γεγονός συνέβη μετά από μερικούς μήνες. Η συμπολίτισσά μας Κατερίνα Βορβολάκου στην προσπάθειά της να απεγκλωβίσει το κατσικάκι της, που είχε μπει στην ναρκοθετημένη περιοχή, πάτησε μια νάρκη και διαμελίστηκε.
Όταν εξέπνευσε η σύμβαση της Cable and Wireless, η περιοχή του λόφου με τις εγκαταστάσεις, παραχωρήθηκε στον ΟΤΕ που τον λειτούργησε για πολλά χρόνια με πιο σύγχρονα μηχανήματα.
Η τεχνολογία όμως εξελίσσεται ραγδαία και οι τηλεπικοινωνίες γίνονται πλέον μέσω δορυφόρων οπότε έπαψε να υπάρχει λόγος ύπαρξης του σταθμού, όπως έπαψε να υπάρχει το επάγγελμα του ασυρματιστή.
Όταν παύει να υφίσταται ο λόγος αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, η απαλλοτριωμένη περιοχή επιστρέφει στους αρχικούς ιδιοκτήτες, πράγμα που δεν έγινε.
Περίπου το 2000 ο ΟΤΕ πούλησε στην εταιρεία REDS του επιχειρηματία Μπόμπολα τον λόφο, η οποία έχτισε συγκρότημα κατοικιών, που αρχικά χρησιμοποιήθηκαν ως καταλύματα των δημοσιογράφων που κάλυπταν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες τα καταλύματα αυτά μετατράπηκαν σε πολυτελή διαμερίσματα, πουλήθηκαν και σήμερα αποτελούν τον οικισμό ΛΟΦΟΣ ΕΝΤΙΣΟΝ.
Όσον αφορά τις πολυκατοικίες που χρησιμοποιούσαν οι διευθυντές και οι υπάλληλοι της Cable and Wireless και μετέπειτα του ΟΤΕ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ γκρεμίστηκαν και στη θέση τους τοποθετήθηκαν λυόμενες αίθουσες σχολείου. Τώρα, στις λυόμενες αυτές αίθουσες φιλοξενούνται το κοινωνικό παντοπωλείο και το κοινωνικό ανταλλακτήριο του Δήμου Παλλήνης.
Κρίμα γιατί τέτοιες κατασκευές, αφ’ ενός δεν γίνονται ούτε τη σημερινή εποχή και αφ’ ετέρου θα μπορούσαν να έχουν επωφελή χρήση από τον Δήμο.