Η ημέρα, που σημαδεύτηκε και σημάδεψε την ιστορία με το ηρωικό «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού στον Μουσολίνι και τους συμμάχους του.
Τα ξημερώματα της 28 Οκτωβρίου ,η ιταλική κυβέρνηση δια του πρέσβη της στην Αθήνα, Εμανουέλε Γκράτσι, στέλνει τελεσίγραφο στην Ελλάδα με το οποίο απαιτεί την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο, με σκοπό στην συνέχεια ο ιταλικός στρατός να καταλάβει στρατηγικά σημεία της χώρας, για να διευκολυνθεί ο ανεφοδιασμός του κατά την μετέπειτα προώθηση του στην Αφρική.
Το τηλεγράφημα το δίνει ο ίδιος ο Γκράτσι στον Ιωάννη Μεταξά στο σπίτι του στην Κηφισιά για να πάρει την απάντηση « λοιπόν έχουμε πόλεμο ».Το αποτέλεσμα ήταν να εισέλθει η χώρα μας στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο αμυνόμενη.
Στις 5 και μισή τα ξημερώματα, ξεκίνησε ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος με την αιφνιδιαστική εισβολή (το τελεσίγραφο έλεγε ότι η επίθεση θα ξεκινούσε στις 6 π.μ.) του ιταλικού στρατού στην Ήπειρο.
Ακολούθησε το έπος του 40 και οι μεγάλες νίκες του ελληνικού στρατού επί των Ιταλικών στρατευμάτων εισβολής.
Η επέτειος του «ΟΧΙ» γιορτάστηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της Κατοχής.
Η 28 Οκτωβρίου 1941 γιορτάσθηκε στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών, με ομιλίες από τους φοιτητές και τον καθηγητή Κωνσταντίνο Τσάτσο, ο οποίος αρνήθηκε να κάνει μάθημα εκείνη την ημέρα με αποτέλεσμα να απολυθεί από το Πανεπιστήμιο.
Η 28 Οκτωβρίου 1942 γιορτάσθηκε στην πλατεία Συντάγματος με πρωτοβουλία των οργανώσεων ΕΠΟΝ και ΠΕΑΝ . Υπήρχε ανησυχία για την αντίδραση των ιταλικών δυνάμεων κατοχής , οι οποίες όμως δεν παρενέβησαν.
Η 28 Οκτωβρίου 1943 σύμφωνα με τον Ηλία Βενέζη γιορτάστηκε στο κτίριο της Εθνικής Τράπεζας, στην πλατεία Κοτζιά-ο Βενέζης ήταν τότε υπάλληλος της τράπεζας-.
Οι Γερμανοί όμως , που είχαν πλέον την ευθύνη της αστυνόμευσης , υποχρέωσαν όσους συμμετείχαν να σταθούν με τα χέρια ψηλά μέχρι το βράδυ, ενώ έστειλαν και είκοσι περίπου από τους συμμετέχοντες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ,από όπου κάποιοι δεν επέστρεψαν.
Η 28 Οκτωβρίου 1944 γιορτάζεται επίσημα στην ελεύθερη πλέον Ελλάδα , με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.
Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε και γιορτάζεται στην Ελλάδα και την Κύπρο κάθε χρόνο σαν επίσημη εθνική εορτή και αργία, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο από τις εκεί ελληνικές κοινότητες.
Εμείς εδώ στην Παλλήνη δεν πρέπει να ξεχνάμε τα τρία παλικάρια που έπεσαν ηρωικά για την πατρίδα.
Πάλλης Γεώργιος του Ιωάννη
Παπαδήμας Αντώνιος του Κωνσταντίνου
Πύρρος Κωνσταντίνος του Ιωάννη
Το θέμα της 28ης Οκτωβρίου 1940 και γενικά του « Έπους του 40», των γεγονότων που προηγήθηκαν και όσων ακολούθησαν είναι τεράστιο .
Εμείς θα σταθούμε μόνο για λίγο σε κάποιους από τους στίχους του ποιητή μας ,του Νικηφόρου Βρεττάκου,
Ένας στρατιώτης μουρμουρίζει στο αλβανικό μέτωπο.
…………………………….
……………
Τριγυρίζουμε πάνω στο χιόνι με τις χλαίνες κοκαλιασμένες.
Ποτέ δεν βγήκε ο ήλιος σωστός απ’ τα υψώματα του Μοράβα,
ποτέ δεν έδυσε ο ήλιος αλάβωτος απ’ τ’ αρπάγια της Τρεμπεσίνας.
Τρεκλίζω στον άνεμο χωρίς άλλο ρούχο,
διπλωμένος με το ντουφέκι μου, παγωμένος και ασταθής..
(Σαν ήμουνα μικρός καθρεφτιζόμουνα στα ρυάκια
της πατρίδας μου
δεν ήμουν πλασμένος για τον πόλεμο)..
Δε θα μου πήγαινε αυτή η προσβολή περασμένη υπό μάλης,
δε θα μου πήγαινε αυτό το ντουφέκι αν δεν ήσουν εσύ,
γλυκό χώμα που νιώθεις σαν άνθρωπος,
αν δεν ήτανε πίσω μας λίκνα και τάφοι που μουρμουρίζουν
αν δεν ήτανε άνθρωποι κι αν δεν ήταν βουνά με περήφανα
μέτωπα, κομμένα θαρρείς απ’ το χέρι του θεού
να ταιριάζουν στον τόπο, στο φως και το πνεύμα του.
……………………………………………………………….
