Όπως αναφέρει ο Γιάννης Κορδάτο, το 1917-1918 δημιουργήθηκε στην Παλλήνη ο πρώτος αμπελουργικός συνεταιρισμός Αττικής από τους εμφυτευτές κολίγες.
Στα χρόνια της απαλλοτρίωσης στον συνεταιρισμό αυτό κυρίως πρωτοστατούσαν οι Κωνσταντίνος Λεβαντής, Σωτήριος Μπέλμπας, Αντώνιος Λυμπεραίος, Κωνσταντίνος Μαντόπουλος και Αθανάσιος Ρεντούμης. Είχαν λογιστή και σύμβουλο τον Αριστοκλή Λουκίδη στην προσπάθειά τους να πιέσουν προς το Υπουργείο Γεωργίας για την εφαρμογή του Νόμου 1072 του 1913 «Περί απαλλοτριώσεων», δεδομένου ότι ο Τσιφλικάς ήταν ισχυρό πρόσωπο και αντιδρούσε στην εφαρμογή αυτού του νόμου και προσπαθούσε με κάθε μέσο την ματαίωση ή την αναστολή της απαλλοτρίωσης.
Όταν πια ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος εφάρμοσε το νόμο, οι τέως κολίγες τον κάλεσαν και του έκαναν τραπέζι στην ταβέρνα του Νικόλαου Κοντογιάννη, για να του εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους. Η ταβέρνα αυτή βρισκόταν στο ισόγειο του κτιρίου που είναι σήμερα το Δημαρχείο.
Στις επερχόμενες εκλογές οι κολίγες, πλην πέντε, καταψήφισαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ο ίδιος αναρωτήθηκε σε τι έφταιξε, πράγμα που ίσως δεν απαντήθηκε ποτέ.
