4η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
Μοιραζόμαστε αυτό τον πλανήτη μαζί τους και δεν τους αξίζουμε. Ο καθένας μας ας κάνει ότι μπορεί ώστε κανένα ζώο να μην υποφέρει από τον άνθρωπο. Είναι όντα που έχουν συναισθήματα όπως και εμείς μόνο που δεν μπορούν να μιλήσουν και να εκφράσουν τον πόνο, τον φόβο, την αγωνία, την ευτυχία και τη χαρά και δεν έχουμε το δικαίωμα να τα μεταχειριζόμαστε σαν αντικείμενα.
Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων επειδή συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που είχε αναγορευθεί από την Καθολική Εκκλησία, ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος. Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων γιορτάστηκε πρώτη φορά το 1931 στην Φλωρεντία και περιλαμβάνει όλα τα είδη του ζωϊκού βασιλείου.
Η σχέση των ανθρώπων με τα ζώα είναι γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων και απεικονίζεται σε αγγειογραφίες και σε άλλα ανασκαφικά ευρήματα και αναφέρεται επίσης σε έργα φιλοσόφων. Στις περισσότερες απεικονίσεις παιδιών, από την αρχαία εποχή, – π.χ. στο Μουσείο Βραυρώνας – τα συνόδευε το μικροσκοπικό σκυλάκι ράτσας κοκόνι. Η ράτσα αυτή υπάρχει μέχρι σήμερα.
Η πρώτη μαρτυρία για τον ιδιαίτερο αυτό δεσμό δίδεται από τον Όμηρο στην Οδύσσεια, με τον Οδησσέα και τον σκύλο του τον Άργό, που τον περίμενε είκοσι χρόνια για να πεθάνει στα χέρια του. Η πρώτη εξημέρωση ζώου καταγράφεται αυτή του σκύλου, που όπως λέει ο μύθος, εξημερώθηκε από τον θεό Απόλλωνα που τον χάρισε στην αδελφή, του θεά Άρτεμη, για να την συντροφεύει στο κυνήγι. Ακόμα και ο Διογένης, που ζούσε μέσα σε ένα πυθάρι και κυκλοφορούσε συμβολικά με ένα φανό αναζητώντας τον ιδανικό άνθρωπο, ακολουθείτο από τον αγαπημένο του σκύλο.
Οι αστρολόγοι της αρχαιότητας μνημόνευσαν στον ουρανό τον σκύλο το αγαπημένο ζώο συντροφιάς. Ο αστερισμός του Μεγάλου Κυνός είναι ο λαμπρότερος και πλησιέστερα στη γη.
Για τους Αιγύπτιους ιερό ζώο ήταν η γάτα της οποίας η εξημέρωση τοποθετείται περίπου πέντε χιλιετίες πίσω. Ως επικρατέστερη αιτία ανάδειξης της γάτας σε ιερό ζώο για τους Αιγύπτιους θεωρείται ότι σε περίοδο πανδημιών η γάτα περιόριζε την μετάδοση των ασθενειών εξαφανίζοντας τα τρωκτικά.
Ένας κινέζικος μύθος λέει ότι, οι γάτες ορίσθηκαν από τους θεούς ως επιστάτες του κόσμου και θα τις προίκιζαν με ομιλία, αλλά εκείνες προτιμούσαν να κοιμούνται και να παίζουν και παραχώρησαν την επιστασία στους ανθρώπους.
Ο άνθρωπος το πιο επικίνδυνο όν στον πλανήτη θεωρεί ότι <<ως ανώτερο είδος>> έχει δικαίωμα εξουσίας στη ζωή και τον τρόπο ζωής των ζώων. Δισεκατομμύρια ζώα υποφέρουν από την ανθρώπινη σκληρότητα, ματαιοδοξία και απληστία χωρίς να έχουν κανένα τρόπο να αμυνθούν. Ο Αμερικανός εφευρέτης Τόμας Έντισον έλεγε <<Η έλλειψη βίας οδηγεί στην υπέρτατη ηθική που είναι ο σκοπός όλης της εξέλιξης. Μέχρι να σταματήσουμε να κάνουμε κακό στα ζώα θα είμαστε ακόμα απολίτιστοι>>.
Σχεδόν δεκατρία εκατομμύρια ζώα βασανίζονται και σκοτώνονται κάθε χρόνο στα επιστημονικά εργαστήρια στο όνομα της επιστήμης και το υποτιθέμενο καλό της ανθρωπότητας.
Στα επιστημονικά εργαστήρια δεν διστάζουν να κόβουν τις φωνητικές χορδές τους για να μην ενοχλούνται από τα ουρλιαχτά του πόνου και του τρόμου που δεν μπορούν να σβήσουν όμως από τα μάτια τους. Κυνηγοί άγριων ζώων τα δολοφονούν από ευχαρίστηση.
Πόσες κακοποιήσεις ζώων δεν διαβάζουμε καθημερινά στη χώρα μας. Δηλητηριασμένα δολώματα ακόμα και με γυαλιά η καρφιά, πυροβολισμοί, απαγχονήσεις, μαχαιρώματα, ακρωτηριασμοί, ξυλοδαρμοί σκορπούν θάνατο με το πιο οδυνηρό τρόπο.
Ακόμα και άλογα και γαϊδούρια ρίχνονται σε γκρεμούς όταν πάψουν να είναι ικανά για εργασία. Πόσα δεν εγκαταλείπονται σε απομακρυσμένα μέρη και καταδικάζονται από ασιτία και λειψυδρία σε αργό θάνατο, πόσα δεν εγκαταλείπονται όταν τα αφεντικά τους τα βαρεθούν και περιφέρονται στους δρόμους άρρωστα και πεινασμένα, πόσα δεν είναι καταδικασμένα να βρίσκονται μια ζωή δεμένα σε σιδερένια βαρελόσπιτα μέσα στον καυτό ήλιο και την παγωνιά;;;
Παραγωγικά ζώα εκτρέφονται σε άθλιες συνθήκες, εξοντώνονται για το κρέας η την γούνα του και γδέρνονται σχεδόν ζωντανά. Τουλάχιστον εξήντα εκατομμύρια ζώα, αλεπούδες, μίνκ, κουνάβια, ρακούν, τσιντσιλά, μωρά φώκιας και πολλά άλλα δολοφονούνται υποφέροντας για την βιομηχανία της μόδας. Έμβρυα γδέρνονται αφού σφαχτεί η μητέρα τους για να γίνουν η γνωστή γούνα Αστρακάν. Τα μικρόσωμα ζώα φυλακίζονται σε εκτροφεία – κολαστήρια σε μικροσκοπικά συρμάτινα κλουβιά και δολοφονούνται με πού άγριες μεθόδους. Όσα δεν πεθαίνουν αμέσως αλλά μόνο λιποθυμούν, συνέρχονται την ώρα που τα γδέρνουν και πεθαίνουν με φρικτό τρόπο. Στα μεγαλύτερα ζώα τοποθετούνται ηλεκτρόδια το στόμα και τον πρωκτό και πεθαίνουν από ηλεκτροπληξία.
Στον Καναδά οι κυνηγοί φώκιας πιάνουν τα μωρά και τα χτυπούν στο κεφάλι με σιδερένια μπαστούνια, που οι άκρες τους καταλήγουν σε γάντζο και καρφώνεται στο κεφάλι τους. Τα μωρά φώκιας που δολοφονούνται είναι το πολύ τριών μηνών.
Τα κουνέλια ανκορά αναπαράγονται σε φάρμες στην Γαλλία και την Κίνα. Η τιμή του μαλλιού σαν πρώτη ύλη είναι πενήντα φορές ακριβότερη του προβάτου. Μετά την αναπαραγωγή ακινητοποιούν τα κουνέλια και τα μαδούν ζωντανά, ενώ αυτά ουρλιάζουν από τον πόνο για να δημιουργήσουν το μαλλί ανκορά. Το μαρτύριο αυτό επαναλαμβάνεται κάθε έξη μήνες και για όλο το υπόλοιπο της ζωής τους.
Οι χήνες και οι πάπιες εκτρέφονται και για τα πούπουλά τους. Το ξεπουπούλιασμα είναι απίστευτα επώδυνο. Ακινητοποιούν το πτηνό και ξεριζώνουν τα πούπουλα από το στήθος και την κοιλιά. Από την πίεση και την δύναμη που ασκούν οι εργάτες πολλές φορές ξεριζώνουν και σάρκα. Το μαρτύριο αυτό επαναλαμβάνεται κάθε έξι εβδομάδες.
Φυσικά από αρχαιοτάτων χρόνων υπήρχαν και μέχρι σήμερα υπάρχουν οι αρνητές κατανάλωσης κρέατος. Ζωόφιλος και χορτοφάγος παρουσιάζεται ο Πυθαγόρας και έλεγε ότι « όλα τα έμψυχα πλάσματα πρέπει να θεωρούνται ομοειδή » και απέτρεπε από την κατανάλωση κρέατος λέγοντας ότι « δεν είναι δίκαιο να χρησιμοποιούνται τα ζώα στη διατροφή του ανθρώπου ».Ο Τολστόι, ο Μπέρναρντ Σω, ο Ζολά, ο Κάφκα, ο Φράνε, ο Τουέιν, ο Σβάϊτσερ, ο Δαρβίνος, ο Αινστάιν, ο Έντισον, ο Κούντερα και πλήθος άλλων προσωπικοτήτων ήταν φανατικοί ζωόφιλοι και αρνητές της κατανάλωσης κρέατος.
Η διεθνής διακήρυξη των δικαιωμάτων των ζώων (1978) άρθρα 1 – 14 …περισσότερα
Τα ζώα δεν είναι αντικείμενα και έχουν κάθε δικαίωμα στη ζωή και δεν αρκεί μία Παγκόσμια Ημέρα για να το θυμόμαστε.
Κ.Π.
